Veel kinderen weten al vanaf heel jonge leeftijd dat ze eigenlijk een jongen of meisje willen zijn. Voor anderen duurt dat wat langer en gebeurt dit bijvoorbeeld later in de puberteit. Om hierbij hulp te krijgen ga je eerst naar de huisarts of het wijkteam. Zij sturen je dan door naar een kinder- en jeugdpsychiater of kinderpsycholoog. Die onderzoekt met gesprekken, testjes en vragenlijsten of je transgender bent. Als dat zo is, dan kun je vanaf het begin van de pubertijd starten met behandelingen om je puberteit te remmen door hormonen te nemen. Vanaf je 18e kun je genderbevestigende operaties ondergaan.
Begeleiding
Kinderen die nog niet in de puberteit zijn, mogen nog geen medische behandelingen zoals operaties krijgen. Wel kun je begeleiding krijgen bij het leren omgaan met je gendervragen of wensen. Bij het kiezen van een nieuwe naam, het kiezen voor een andere kledingstijl of met het omgaan met ongemakken bijvoorbeeld.
Psychologische hulp
Als je twijfelt of je transgender bent, kun je hulp krijgen van een psycholoog om erachter te komen of dit aan de hand is. Als je het zeker weet, kun je met psychologische behandeling leren om dit te accepteren. Ook kun je ermee leren omgaan dat jouw leven er soms anders uitziet dan dat van cisgender leeftijdsgenoten. Het kan zijn dat je niet alleen last hebt van gendervragen, maar ook van andere dingen. Je voelt je bijvoorbeeld vaak verdrietig of angstig. Daarvoor kun je ook hulp krijgen van een kinderpsycholoog of kinder- en jeugdpsychiater.
Medicijnen en hormonen
- Als de puberteit is begonnen, mogen jongeren in overleg met een behandelaar beginnen met een behandeling in de vorm van medicijnen en/of hormonen.
De behandeling begint met met puberteitsremmers. Daarmee stopt de groei van vrouwelijke lichaamskenmerken (borsten, menstruatie, lichaamsvorm) of mannelijke lichaamskenmerken (lage stem, groei penis en ballen, gezichtsbeharing, lichaamsvorm). De puberteitsremmers hebben geen blijvende gevolgen die de puberteitsontwikkeling stopt. - Rond de leeftijd van 15-16 jaar, spreek je met je behandelaar over cross-seksehormonen/genderbevestigende hormonen. Deze hormonen zorgen ervoor dat je in de puberteit komt die bij jouw gender past. Trans-jongens krijgen testosteron en trans-meisjes krijgen oestrogeen om zo de passende puberteit in te gaan. Het effect dat de hormonen op het lichaam hebben is grotendeels onomkeerbaar.
- Vanaf 17 jaar kunnen jongens (van vrouw naar man) een borstverwijdering overwegen. Andere genderbevestigende operaties kunnen vanaf 18 jaar. Een chirurg past dan jouw lichaam zo aan, dat het beter past bij jouw gender, bijvoorbeeld door het creëren van een vagina of penis.
Voor je ouders
Het is belangrijk dat je ouders weten wat er met je aan de hand is en hoe ze daarmee kunnen omgaan. Je ouders leren bijvoorbeeld hoe ze jou bij sommige dingen kunnen helpen. Het gezin of je omgeving kan je vooruit helpen, ze kunnen je een steuntje in de rug geven. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Wanneer je je zorgen maakt over de reactie van je ouders, kan het helpen om eerst met iemand te gaan praten waar je je veilig bij voelt. Dit kan een docent zijn, of een vertrouwenspersoon of bijvoorbeeld je buren. Zij kunnen dan met je meedenken over hoe je het aan je ouders kunt vertellen. Samen kun je terecht bij de volgende instanties:
Hoe bespreek je het met je ouders en/of je vrienden?
Je kunt begeleiding krijgen bij het transgender zijn op school, thuis of waar je sport. Je kan bijvoorbeeld hulp krijgen bij het maken van een spreekbeurt over hoe het is om transgender zijn. Als andere mensen weten dat je gendervragen hebt of transgender bent, kunnen ze je zo beter begrijpen, helpen en steunen.
Ook andere jongeren kunnen je steunen als je dat nodig hebt. Dit kan bijvoorbeeld in de chatbox van: jongenout. Jong & Out is dé community voor iedereen tot en met 18 jaar, wat je genderidentiteit ook is.
Stichting Maruf is een platform voor queer moslims. Queer moslims bevinden zich vaak op het kruispunt van hun verschillende identiteiten. Ze hebben hierin te maken met uitdagingen om hoe ze zich identificeren. Enerzijds worden ze afgewezen vanwege hun seksuele oriëntatie, genderidentiteit, expressie of geslachtskenmerken. Anderzijds worden ze uitgesloten vanwege hun etnische afkomst, ras, religie of geloofsovertuiging. Stichting Maruf is er ter ondersteuning van queer moslims en staan voor een open samenleving, vrij van alle vormen van uitsluiting.
